Παθήσεις παραθυρεοειδών αδένων
Παθήσεις παραθυρεοειδών αδένων
Στην περίπτωση αυτή ένας ή και περισσότεροι παραθυρεοειδείς αδένες υπερλειτουργούν και έτσι έχουμε αυξημένα επίπεδα παραθορμόνης και ασβεστίου ορού και χαμηλά επίπεδα φωσφόρου.
Μπορεί να οφείλεται:
Στην περίπτωση αυτή έχουμε αυξημένα επίπεδα παραθορμόνης αλλά χαμηλά επίπεδα ασβεστίου ορού ενώ τα επίπεδα φωσφόρου είναι αυξημένα.
Μπορεί να οφείλεται:
Νεφρικοί λίθοι, πολυουρία, πολυδιψία, νεφρασβέστωση, νεφρική ανεπάρκεια
Οστεοπόρωση, ινώδης κυστική οστείτιδα, φαιοί όγκοι των οστών, αρθρίτιδες
Δυσκοιλιότητα, δυσπεψία, ναυτία, έμετοι, έλκος, παγκρεατίτιδα
Λήθαργος, κόπωση, σύγχυση, κατάθλιψη, διαταραχές μνήμης, ψυχώσεις, παράνοια, μεταβολή προσωπικότητας
Μυική αδυναμία, υπέρταση, αρρυθμίες, καρδιακή υπερτροφία, επασβεστώσεις, αναιμία
Στην περίπτωση αυτή έχουμε επί εδάφους δευτεροπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού ανάπτυξη αυτονομίας παραθυρεοειδικού ιστού.
Ο πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός που είναι και η συχνότερη διαταραχή μπορεί να εμφανιστεί με συμπτώματα από διάφορα όργανα ή και να είναι τελείως ασυμπτωματικός.